Logo
indignor, indignari, indignatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Frequent
= deem unworthy, scorn, regard with indignation, resent, be indignant;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1indignorindignamur
2indignarisindignamini
3indignaturindignantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentindignari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
indignare
indignamini
future
PersonSingularPlural
2
indignator
3
indignator
indignantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
indignatus
indignati
Gen.
indignati
indignatorum
Dat.
indignato
Acc.
indignatum
indignatos
Voc.
indignate
indignati
Abl.
indignato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
indignata
indignatae
Gen.
indignatae
indignatarum
Dat.
indignatae
Acc.
indignatam
indignatas
Voc.
indignata
indignatae
Abl.
indignata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
indignatum
indignata
Gen.
indignati
indignatorum
Dat.
indignato
Acc.
indignatum
indignata
Voc.
indignatum
indignata
Abl.
indignato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
indignandus
Gen.
indignandi
Dat.
indignando
Acc.
indignandum
Voc.
indignande
Abl.
indignando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
indignanda
Gen.
indignandae
Dat.
indignandae
Acc.
indignandam
Voc.
indignanda
Abl.
indignanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
indignandum
Gen.
indignandi
Dat.
indignando
Acc.
indignandum
Voc.
indignandum
Abl.
indignando

Supines

accusative: indignatum; ablative: indignatu

Examples

Loading examples…