Logo
inclamito, inclamitare, inclamitavi, inclamitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Early
= abuse; scold;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inclamitoinclamitamus
2inclamitasinclamitatis
3inclamitatinclamitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinclamitare
activeperfectinclamitavisse
passivepresentinclamitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inclamita
inclamitate
future
PersonSingularPlural
2
inclamitato
inclamitatote
3
inclamitato
inclamitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inclamitare
inclamitamini
future
PersonSingularPlural
2
inclamitator
3
inclamitator
inclamitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inclamitatus
inclamitati
Gen.
inclamitati
inclamitatorum
Dat.
inclamitato
Acc.
inclamitatum
inclamitatos
Voc.
inclamitate
inclamitati
Abl.
inclamitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inclamitata
inclamitatae
Gen.
inclamitatae
inclamitatarum
Dat.
inclamitatae
Acc.
inclamitatam
inclamitatas
Voc.
inclamitata
inclamitatae
Abl.
inclamitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inclamitatum
inclamitata
Gen.
inclamitati
inclamitatorum
Dat.
inclamitato
Acc.
inclamitatum
inclamitata
Voc.
inclamitatum
inclamitata
Abl.
inclamitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inclamitandus
Gen.
inclamitandi
Dat.
inclamitando
Acc.
inclamitandum
Voc.
inclamitande
Abl.
inclamitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inclamitanda
Gen.
inclamitandae
Dat.
inclamitandae
Acc.
inclamitandam
Voc.
inclamitanda
Abl.
inclamitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inclamitandum
Gen.
inclamitandi
Dat.
inclamitando
Acc.
inclamitandum
Voc.
inclamitandum
Abl.
inclamitando

Supines

accusative: inclamitatum; ablative: inclamitatu

Examples

Loading examples…