Logo
incito, incitare, incitavi, incitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= enrage; urge on; inspire; arouse;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1incitoincitamus
2incitasincitatis
3incitatincitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentincitare
activeperfectincitavisse
passivepresentincitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
incita
incitate
future
PersonSingularPlural
2
incitato
incitatote
3
incitato
incitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
incitare
incitamini
future
PersonSingularPlural
2
incitator
3
incitator
incitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
incitatus
incitati
Gen.
incitati
incitatorum
Dat.
incitato
Acc.
incitatum
incitatos
Voc.
incitate
incitati
Abl.
incitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
incitata
incitatae
Gen.
incitatae
incitatarum
Dat.
incitatae
Acc.
incitatam
incitatas
Voc.
incitata
incitatae
Abl.
incitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
incitatum
incitata
Gen.
incitati
incitatorum
Dat.
incitato
Acc.
incitatum
incitata
Voc.
incitatum
incitata
Abl.
incitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
incitandus
Gen.
incitandi
Dat.
incitando
Acc.
incitandum
Voc.
incitande
Abl.
incitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
incitanda
Gen.
incitandae
Dat.
incitandae
Acc.
incitandam
Voc.
incitanda
Abl.
incitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
incitandum
Gen.
incitandi
Dat.
incitando
Acc.
incitandum
Voc.
incitandum
Abl.
incitando

Supines

accusative: incitatum; ablative: incitatu

Examples

Loading examples…