incaro, incarare, incaravi, incaratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Later
- Field:
- Religion
= make incarnate, make into flesh; (PASS) be made flesh, become incarnate;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | incaro | incaramus |
| 2 | incaras | incaratis |
| 3 | incarat | incarant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | incarare |
| active | perfect | incaravisse |
| passive | present | incarari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incara | incarate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incarato | incaratote |
| 3 | incarato | incaranto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incarare | incaramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incarator | — |
| 3 | incarator | incarantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incaratus | incarati |
| Gen. | incarati | incaratorum |
| Dat. | incarato | — |
| Acc. | incaratum | incaratos |
| Voc. | incarate | incarati |
| Abl. | incarato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incarata | incaratae |
| Gen. | incaratae | incaratarum |
| Dat. | incaratae | — |
| Acc. | incaratam | incaratas |
| Voc. | incarata | incaratae |
| Abl. | incarata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incaratum | incarata |
| Gen. | incarati | incaratorum |
| Dat. | incarato | — |
| Acc. | incaratum | incarata |
| Voc. | incaratum | incarata |
| Abl. | incarato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incarandus | — |
| Gen. | incarandi | — |
| Dat. | incarando | — |
| Acc. | incarandum | — |
| Voc. | incarande | — |
| Abl. | incarando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incaranda | — |
| Gen. | incarandae | — |
| Dat. | incarandae | — |
| Acc. | incarandam | — |
| Voc. | incaranda | — |
| Abl. | incaranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incarandum | — |
| Gen. | incarandi | — |
| Dat. | incarando | — |
| Acc. | incarandum | — |
| Voc. | incarandum | — |
| Abl. | incarando | — |
Supines
accusative: incaratum; ablative: incaratu
Examples
Loading examples…
