incardino, incardinare, incardinavi, incardinatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
- Field:
- Religion
= incardinate; become member of diocese (clergy); raise to cardinal;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | incardino | incardinamus |
| 2 | incardinas | incardinatis |
| 3 | incardinat | incardinant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | incardinare |
| active | perfect | incardinavisse |
| passive | present | incardinari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incardina | incardinate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incardinato | incardinatote |
| 3 | incardinato | incardinanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incardinare | incardinamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | incardinator | — |
| 3 | incardinator | incardinantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinatus | incardinati |
| Gen. | incardinati | incardinatorum |
| Dat. | incardinato | — |
| Acc. | incardinatum | incardinatos |
| Voc. | incardinate | incardinati |
| Abl. | incardinato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinata | incardinatae |
| Gen. | incardinatae | incardinatarum |
| Dat. | incardinatae | — |
| Acc. | incardinatam | incardinatas |
| Voc. | incardinata | incardinatae |
| Abl. | incardinata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinatum | incardinata |
| Gen. | incardinati | incardinatorum |
| Dat. | incardinato | — |
| Acc. | incardinatum | incardinata |
| Voc. | incardinatum | incardinata |
| Abl. | incardinato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinandus | — |
| Gen. | incardinandi | — |
| Dat. | incardinando | — |
| Acc. | incardinandum | — |
| Voc. | incardinande | — |
| Abl. | incardinando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinanda | — |
| Gen. | incardinandae | — |
| Dat. | incardinandae | — |
| Acc. | incardinandam | — |
| Voc. | incardinanda | — |
| Abl. | incardinanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | incardinandum | — |
| Gen. | incardinandi | — |
| Dat. | incardinando | — |
| Acc. | incardinandum | — |
| Voc. | incardinandum | — |
| Abl. | incardinando | — |
Supines
accusative: incardinatum; ablative: incardinatu
Examples
Loading examples…
