Logo
inauro, inaurare, inauravi, inauratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= gild, make rich;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inauroinauramus
2inaurasinauratis
3inauratinaurant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinaurare
activeperfectinauravisse
passivepresentinaurari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inaura
inaurate
future
PersonSingularPlural
2
inaurato
inauratote
3
inaurato
inauranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inaurare
inauramini
future
PersonSingularPlural
2
inaurator
3
inaurator
inaurantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inauratus
inaurati
Gen.
inaurati
inauratorum
Dat.
inaurato
Acc.
inauratum
inauratos
Voc.
inaurate
inaurati
Abl.
inaurato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inaurata
inauratae
Gen.
inauratae
inauratarum
Dat.
inauratae
Acc.
inauratam
inauratas
Voc.
inaurata
inauratae
Abl.
inaurata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inauratum
inaurata
Gen.
inaurati
inauratorum
Dat.
inaurato
Acc.
inauratum
inaurata
Voc.
inauratum
inaurata
Abl.
inaurato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inaurandus
Gen.
inaurandi
Dat.
inaurando
Acc.
inaurandum
Voc.
inaurande
Abl.
inaurando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inauranda
Gen.
inaurandae
Dat.
inaurandae
Acc.
inaurandam
Voc.
inauranda
Abl.
inauranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inaurandum
Gen.
inaurandi
Dat.
inaurando
Acc.
inaurandum
Voc.
inaurandum
Abl.
inaurando

Supines

accusative: inauratum; ablative: inauratu

Examples

Loading examples…