Logo
inaro, inarare, inaravi, inaratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
= plow in; cultivate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inaroinaramus
2inarasinaratis
3inaratinarant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinarare
activeperfectinaravisse
passivepresentinarari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inara
inarate
future
PersonSingularPlural
2
inarato
inaratote
3
inarato
inaranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inarare
inaramini
future
PersonSingularPlural
2
inarator
3
inarator
inarantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inaratus
inarati
Gen.
inarati
inaratorum
Dat.
inarato
Acc.
inaratum
inaratos
Voc.
inarate
inarati
Abl.
inarato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inarata
inaratae
Gen.
inaratae
inaratarum
Dat.
inaratae
Acc.
inaratam
inaratas
Voc.
inarata
inaratae
Abl.
inarata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inaratum
inarata
Gen.
inarati
inaratorum
Dat.
inarato
Acc.
inaratum
inarata
Voc.
inaratum
inarata
Abl.
inarato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inarandus
Gen.
inarandi
Dat.
inarando
Acc.
inarandum
Voc.
inarande
Abl.
inarando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inaranda
Gen.
inarandae
Dat.
inarandae
Acc.
inarandam
Voc.
inaranda
Abl.
inaranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inarandum
Gen.
inarandi
Dat.
inarando
Acc.
inarandum
Voc.
inarandum
Abl.
inarando

Supines

accusative: inaratum; ablative: inaratu

Examples

Loading examples…