Logo
impugno, impugnare, impugnavi, impugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= fight against, attack, assail;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1impugnoimpugnamus
2impugnasimpugnatis
3impugnatimpugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentimpugnare
activeperfectimpugnavisse
passivepresentimpugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
impugna
impugnate
future
PersonSingularPlural
2
impugnato
impugnatote
3
impugnato
impugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
impugnare
impugnamini
future
PersonSingularPlural
2
impugnator
3
impugnator
impugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
impugnatus
impugnati
Gen.
impugnati
impugnatorum
Dat.
impugnato
Acc.
impugnatum
impugnatos
Voc.
impugnate
impugnati
Abl.
impugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
impugnata
impugnatae
Gen.
impugnatae
impugnatarum
Dat.
impugnatae
Acc.
impugnatam
impugnatas
Voc.
impugnata
impugnatae
Abl.
impugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
impugnatum
impugnata
Gen.
impugnati
impugnatorum
Dat.
impugnato
Acc.
impugnatum
impugnata
Voc.
impugnatum
impugnata
Abl.
impugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
impugnandus
Gen.
impugnandi
Dat.
impugnando
Acc.
impugnandum
Voc.
impugnande
Abl.
impugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
impugnanda
Gen.
impugnandae
Dat.
impugnandae
Acc.
impugnandam
Voc.
impugnanda
Abl.
impugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
impugnandum
Gen.
impugnandi
Dat.
impugnando
Acc.
impugnandum
Voc.
impugnandum
Abl.
impugnando

Supines

accusative: impugnatum; ablative: impugnatu

Examples

Loading examples…