Logo
implanto, implantare, implantavi, implantatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Later
= implant; put in; add; plant; establish;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1implantoimplantamus
2implantasimplantatis
3implantatimplantant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentimplantare
activeperfectimplantavisse
passivepresentimplantari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
implanta
implantate
future
PersonSingularPlural
2
implantato
implantatote
3
implantato
implantanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
implantare
implantamini
future
PersonSingularPlural
2
implantator
3
implantator
implantantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
implantatus
implantati
Gen.
implantati
implantatorum
Dat.
implantato
Acc.
implantatum
implantatos
Voc.
implantate
implantati
Abl.
implantato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
implantata
implantatae
Gen.
implantatae
implantatarum
Dat.
implantatae
Acc.
implantatam
implantatas
Voc.
implantata
implantatae
Abl.
implantata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
implantatum
implantata
Gen.
implantati
implantatorum
Dat.
implantato
Acc.
implantatum
implantata
Voc.
implantatum
implantata
Abl.
implantato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
implantandus
Gen.
implantandi
Dat.
implantando
Acc.
implantandum
Voc.
implantande
Abl.
implantando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
implantanda
Gen.
implantandae
Dat.
implantandae
Acc.
implantandam
Voc.
implantanda
Abl.
implantanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
implantandum
Gen.
implantandi
Dat.
implantando
Acc.
implantandum
Voc.
implantandum
Abl.
implantando

Supines

accusative: implantatum; ablative: implantatu

Examples

Loading examples…