Logo
impeto, impetere, impetivi, impetitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= attack, assail; rush upon (L+S); accuse;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1impetoimpetimus
2impetisimpetitis
3impetitimpetunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentimpetere
activeperfectimpetivisse
passivepresentimpeti

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
impete
impetite
future
PersonSingularPlural
2
impetito
impetitote
3
impetito
impetunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
impetere
impetimini
future
PersonSingularPlural
2
impetitor
3
impetitor
impetuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
impetitus
impetiti
Gen.
impetiti
impetitorum
Dat.
impetito
Acc.
impetitum
impetitos
Voc.
impetite
impetiti
Abl.
impetito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
impetita
impetitae
Gen.
impetitae
impetitarum
Dat.
impetitae
Acc.
impetitam
impetitas
Voc.
impetita
impetitae
Abl.
impetita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
impetitum
impetita
Gen.
impetiti
impetitorum
Dat.
impetito
Acc.
impetitum
impetita
Voc.
impetitum
impetita
Abl.
impetito

Supines

accusative: impetitum; ablative: impetitu

Examples

Loading examples…