imperitus, imperita, imperitum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Lesser
= unskilled, inexperienced (in); unfamiliar, ignorant (of) (w/GEN);
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | imperitus | imperiti |
| Gen. | imperiti | imperitorum |
| Dat. | imperito | — |
| Acc. | imperitum | imperitos |
| Voc. | imperite | imperiti |
| Abl. | imperito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | imperita | imperitae |
| Gen. | imperitae | imperitarum |
| Dat. | imperitae | — |
| Acc. | imperitam | imperitas |
| Voc. | imperita | imperitae |
| Abl. | imperita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | imperitum | imperita |
| Gen. | imperiti | imperitorum |
| Dat. | imperito | — |
| Acc. | imperitum | imperita |
| Voc. | imperitum | imperita |
| Abl. | imperito | — |
Examples
Loading examples…
