Logo
honestor, honestari, honestatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Medieval
= be earnest/serious/grave;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1honestorhonestamur
2honestarishonestamini
3honestaturhonestantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresenthonestari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
honestare
honestamini
future
PersonSingularPlural
2
honestator
3
honestator
honestantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
honestatus
honestati
Gen.
honestati
honestatorum
Dat.
honestato
Acc.
honestatum
honestatos
Voc.
honestate
honestati
Abl.
honestato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
honestata
honestatae
Gen.
honestatae
honestatarum
Dat.
honestatae
Acc.
honestatam
honestatas
Voc.
honestata
honestatae
Abl.
honestata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
honestatum
honestata
Gen.
honestati
honestatorum
Dat.
honestato
Acc.
honestatum
honestata
Voc.
honestatum
honestata
Abl.
honestato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
honestandus
Gen.
honestandi
Dat.
honestando
Acc.
honestandum
Voc.
honestande
Abl.
honestando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
honestanda
Gen.
honestandae
Dat.
honestandae
Acc.
honestandam
Voc.
honestanda
Abl.
honestanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
honestandum
Gen.
honestandi
Dat.
honestando
Acc.
honestandum
Voc.
honestandum
Abl.
honestando

Supines

accusative: honestatum; ablative: honestatu

Examples

Loading examples…