Logo
habituo, habituare, habituavi, habituatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= habituate, bring into condition/habit (body); (PASS) be conditioned/in habit;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1habituohabituamus
2habituashabituatis
3habituathabituant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresenthabituare
activeperfecthabituavisse
passivepresenthabituari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
habitua
habituate
future
PersonSingularPlural
2
habituato
habituatote
3
habituato
habituanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
habituare
habituamini
future
PersonSingularPlural
2
habituator
3
habituator
habituantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
habituatus
habituati
Gen.
habituati
habituatorum
Dat.
habituato
Acc.
habituatum
habituatos
Voc.
habituate
habituati
Abl.
habituato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
habituata
habituatae
Gen.
habituatae
habituatarum
Dat.
habituatae
Acc.
habituatam
habituatas
Voc.
habituata
habituatae
Abl.
habituata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
habituatum
habituata
Gen.
habituati
habituatorum
Dat.
habituato
Acc.
habituatum
habituata
Voc.
habituatum
habituata
Abl.
habituato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
habituandus
Gen.
habituandi
Dat.
habituando
Acc.
habituandum
Voc.
habituande
Abl.
habituando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
habituanda
Gen.
habituandae
Dat.
habituandae
Acc.
habituandam
Voc.
habituanda
Abl.
habituanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
habituandum
Gen.
habituandi
Dat.
habituando
Acc.
habituandum
Voc.
habituandum
Abl.
habituando

Supines

accusative: habituatum; ablative: habituatu

Examples

Loading examples…