Logo
gratificor, gratificari, gratificatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= oblige, gratify, humor, show kindness to; bestow, make a present of;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1gratificorgratificamur
2gratificarisgratificamini
3gratificaturgratificantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentgratificari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
gratificare
gratificamini
future
PersonSingularPlural
2
gratificator
3
gratificator
gratificantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
gratificatus
gratificati
Gen.
gratificati
gratificatorum
Dat.
gratificato
Acc.
gratificatum
gratificatos
Voc.
gratificate
gratificati
Abl.
gratificato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
gratificata
gratificatae
Gen.
gratificatae
gratificatarum
Dat.
gratificatae
Acc.
gratificatam
gratificatas
Voc.
gratificata
gratificatae
Abl.
gratificata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
gratificatum
gratificata
Gen.
gratificati
gratificatorum
Dat.
gratificato
Acc.
gratificatum
gratificata
Voc.
gratificatum
gratificata
Abl.
gratificato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
gratificandus
Gen.
gratificandi
Dat.
gratificando
Acc.
gratificandum
Voc.
gratificande
Abl.
gratificando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
gratificanda
Gen.
gratificandae
Dat.
gratificandae
Acc.
gratificandam
Voc.
gratificanda
Abl.
gratificanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
gratificandum
Gen.
gratificandi
Dat.
gratificando
Acc.
gratificandum
Voc.
gratificandum
Abl.
gratificando

Supines

accusative: gratificatum; ablative: gratificatu

Examples

Loading examples…