gentilicius, gentilicia, gentilicium:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= of/proper or belonging to a particular Roman gens; tribal, national;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilicius | gentilicii |
| Gen. | gentilicii | gentiliciorum |
| Dat. | gentilicio | — |
| Acc. | gentilicium | gentilicios |
| Voc. | gentilicie | gentilicii |
| Abl. | gentilicio | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilicia | gentiliciae |
| Gen. | gentiliciae | gentiliciarum |
| Dat. | gentiliciae | — |
| Acc. | gentiliciam | gentilicias |
| Voc. | gentilicia | gentiliciae |
| Abl. | gentilicia | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilicium | gentilicia |
| Gen. | gentilicii | gentiliciorum |
| Dat. | gentilicio | — |
| Acc. | gentilicium | gentilicia |
| Voc. | gentilicium | gentilicia |
| Abl. | gentilicio | — |
Examples
Loading examples…
