frustror, frustrari, frustratus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= disappoint, frustrate, deceive (w/false hope); escape/elude; baffle/evade; fail;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | frustror | frustramur |
| 2 | frustraris | frustramini |
| 3 | frustratur | frustrantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | frustrari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustrare | frustramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustrator | — |
| 3 | frustrator | frustrantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustratus | frustrati |
| Gen. | frustrati | frustratorum |
| Dat. | frustrato | — |
| Acc. | frustratum | frustratos |
| Voc. | frustrate | frustrati |
| Abl. | frustrato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrata | frustratae |
| Gen. | frustratae | frustratarum |
| Dat. | frustratae | — |
| Acc. | frustratam | frustratas |
| Voc. | frustrata | frustratae |
| Abl. | frustrata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustratum | frustrata |
| Gen. | frustrati | frustratorum |
| Dat. | frustrato | — |
| Acc. | frustratum | frustrata |
| Voc. | frustratum | frustrata |
| Abl. | frustrato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrandus | — |
| Gen. | frustrandi | — |
| Dat. | frustrando | — |
| Acc. | frustrandum | — |
| Voc. | frustrande | — |
| Abl. | frustrando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustranda | — |
| Gen. | frustrandae | — |
| Dat. | frustrandae | — |
| Acc. | frustrandam | — |
| Voc. | frustranda | — |
| Abl. | frustranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrandum | — |
| Gen. | frustrandi | — |
| Dat. | frustrando | — |
| Acc. | frustrandum | — |
| Voc. | frustrandum | — |
| Abl. | frustrando | — |
Supines
accusative: frustratum; ablative: frustratu
Examples
Loading examples…
