Logo
factito, factitare, factitavi, factitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= do frequently, practice;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1factitofactitamus
2factitasfactitatis
3factitatfactitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentfactitare
activeperfectfactitavisse
passivepresentfactitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
factita
factitate
future
PersonSingularPlural
2
factitato
factitatote
3
factitato
factitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
factitare
factitamini
future
PersonSingularPlural
2
factitator
3
factitator
factitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
factitatus
factitati
Gen.
factitati
factitatorum
Dat.
factitato
Acc.
factitatum
factitatos
Voc.
factitate
factitati
Abl.
factitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
factitata
factitatae
Gen.
factitatae
factitatarum
Dat.
factitatae
Acc.
factitatam
factitatas
Voc.
factitata
factitatae
Abl.
factitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
factitatum
factitata
Gen.
factitati
factitatorum
Dat.
factitato
Acc.
factitatum
factitata
Voc.
factitatum
factitata
Abl.
factitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
factitandus
Gen.
factitandi
Dat.
factitando
Acc.
factitandum
Voc.
factitande
Abl.
factitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
factitanda
Gen.
factitandae
Dat.
factitandae
Acc.
factitandam
Voc.
factitanda
Abl.
factitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
factitandum
Gen.
factitandi
Dat.
factitando
Acc.
factitandum
Voc.
factitandum
Abl.
factitando

Supines

accusative: factitatum; ablative: factitatu

Examples

Loading examples…