Logo
exsulto, exsultare, exsultavi, exsultatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
= rejoice; boast; exalt; jump about, let oneself go;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1exsultoexsultamus
2exsultasexsultatis
3exsultatexsultant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentexsultare
activeperfectexsultavisse
passivepresentexsultari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
exsulta
exsultate
future
PersonSingularPlural
2
exsultato
exsultatote
3
exsultato
exsultanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
exsultare
exsultamini
future
PersonSingularPlural
2
exsultator
3
exsultator
exsultantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
exsultatus
exsultati
Gen.
exsultati
exsultatorum
Dat.
exsultato
Acc.
exsultatum
exsultatos
Voc.
exsultate
exsultati
Abl.
exsultato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
exsultata
exsultatae
Gen.
exsultatae
exsultatarum
Dat.
exsultatae
Acc.
exsultatam
exsultatas
Voc.
exsultata
exsultatae
Abl.
exsultata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
exsultatum
exsultata
Gen.
exsultati
exsultatorum
Dat.
exsultato
Acc.
exsultatum
exsultata
Voc.
exsultatum
exsultata
Abl.
exsultato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
exsultandus
Gen.
exsultandi
Dat.
exsultando
Acc.
exsultandum
Voc.
exsultande
Abl.
exsultando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
exsultanda
Gen.
exsultandae
Dat.
exsultandae
Acc.
exsultandam
Voc.
exsultanda
Abl.
exsultanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
exsultandum
Gen.
exsultandi
Dat.
exsultando
Acc.
exsultandum
Voc.
exsultandum
Abl.
exsultando

Supines

accusative: exsultatum; ablative: exsultatu

Examples

Loading examples…