encaenio, encaeniare, encaeniavi, encaeniatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
- Field:
- Religion
= consecrate; put on something new;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | encaenio | encaeniamus |
| 2 | encaenias | encaeniatis |
| 3 | encaeniat | encaeniant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | encaeniare |
| active | perfect | encaeniavisse |
| passive | present | encaeniari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | encaenia | encaeniate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | encaeniato | encaeniatote |
| 3 | encaeniato | encaenianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | encaeniare | encaeniamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | encaeniator | — |
| 3 | encaeniator | encaeniantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaeniatus | encaeniati |
| Gen. | encaeniati | encaeniatorum |
| Dat. | encaeniato | — |
| Acc. | encaeniatum | encaeniatos |
| Voc. | encaeniate | encaeniati |
| Abl. | encaeniato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaeniata | encaeniatae |
| Gen. | encaeniatae | encaeniatarum |
| Dat. | encaeniatae | — |
| Acc. | encaeniatam | encaeniatas |
| Voc. | encaeniata | encaeniatae |
| Abl. | encaeniata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaeniatum | encaeniata |
| Gen. | encaeniati | encaeniatorum |
| Dat. | encaeniato | — |
| Acc. | encaeniatum | encaeniata |
| Voc. | encaeniatum | encaeniata |
| Abl. | encaeniato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaeniandus | — |
| Gen. | encaeniandi | — |
| Dat. | encaeniando | — |
| Acc. | encaeniandum | — |
| Voc. | encaeniande | — |
| Abl. | encaeniando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaenianda | — |
| Gen. | encaeniandae | — |
| Dat. | encaeniandae | — |
| Acc. | encaeniandam | — |
| Voc. | encaenianda | — |
| Abl. | encaenianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | encaeniandum | — |
| Gen. | encaeniandi | — |
| Dat. | encaeniando | — |
| Acc. | encaeniandum | — |
| Voc. | encaeniandum | — |
| Abl. | encaeniando | — |
Supines
accusative: encaeniatum; ablative: encaeniatu
Examples
Loading examples…
