Logo
distimulo, distimulare, distimulavi, distimulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= goad hard/on; stimulate (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1distimulodistimulamus
2distimulasdistimulatis
3distimulatdistimulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdistimulare
activeperfectdistimulavisse
passivepresentdistimulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
distimula
distimulate
future
PersonSingularPlural
2
distimulato
distimulatote
3
distimulato
distimulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
distimulare
distimulamini
future
PersonSingularPlural
2
distimulator
3
distimulator
distimulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
distimulatus
distimulati
Gen.
distimulati
distimulatorum
Dat.
distimulato
Acc.
distimulatum
distimulatos
Voc.
distimulate
distimulati
Abl.
distimulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
distimulata
distimulatae
Gen.
distimulatae
distimulatarum
Dat.
distimulatae
Acc.
distimulatam
distimulatas
Voc.
distimulata
distimulatae
Abl.
distimulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
distimulatum
distimulata
Gen.
distimulati
distimulatorum
Dat.
distimulato
Acc.
distimulatum
distimulata
Voc.
distimulatum
distimulata
Abl.
distimulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
distimulandus
Gen.
distimulandi
Dat.
distimulando
Acc.
distimulandum
Voc.
distimulande
Abl.
distimulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
distimulanda
Gen.
distimulandae
Dat.
distimulandae
Acc.
distimulandam
Voc.
distimulanda
Abl.
distimulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
distimulandum
Gen.
distimulandi
Dat.
distimulando
Acc.
distimulandum
Voc.
distimulandum
Abl.
distimulando

Supines

accusative: distimulatum; ablative: distimulatu

Examples

Loading examples…