dissuo, dissuere, dissui, dissutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= unstitch, undo the stitches of; rip apart, sever;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dissuo | dissuimus |
| 2 | dissuis | dissuitis |
| 3 | dissuit | dissuunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dissuere |
| active | perfect | dissuisse |
| passive | present | dissui |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissue | dissuite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuito | dissuitote |
| 3 | dissuito | dissuunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuere | dissuimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuitor | — |
| 3 | dissuitor | dissuuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissutus | dissuti |
| Gen. | dissuti | dissutorum |
| Dat. | dissuto | — |
| Acc. | dissutum | dissutos |
| Voc. | dissute | dissuti |
| Abl. | dissuto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissuta | dissutae |
| Gen. | dissutae | dissutarum |
| Dat. | dissutae | — |
| Acc. | dissutam | dissutas |
| Voc. | dissuta | dissutae |
| Abl. | dissuta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissutum | dissuta |
| Gen. | dissuti | dissutorum |
| Dat. | dissuto | — |
| Acc. | dissutum | dissuta |
| Voc. | dissutum | dissuta |
| Abl. | dissuto | — |
Supines
accusative: dissutum; ablative: dissutu
Examples
Loading examples…
