dissuesco, dissuescere, dissuevi, dissuetus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= forget, unlearn, become disaccustomed to; disaccustom (person);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dissuesco | dissuescimus |
| 2 | dissuescis | dissuescitis |
| 3 | dissuescit | dissuescunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dissuescere |
| active | perfect | dissuevisse |
| passive | present | dissuesci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuesce, dissuesc | dissuescite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuescito | dissuescitote |
| 3 | dissuescito | dissuescunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuescere | dissuescimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissuescitor | — |
| 3 | dissuescitor | dissuescuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissuetus | dissueti |
| Gen. | dissueti | dissuetorum |
| Dat. | dissueto | — |
| Acc. | dissuetum | dissuetos |
| Voc. | dissuete | dissueti |
| Abl. | dissueto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissueta | dissuetae |
| Gen. | dissuetae | dissuetarum |
| Dat. | dissuetae | — |
| Acc. | dissuetam | dissuetas |
| Voc. | dissueta | dissuetae |
| Abl. | dissueta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissuetum | dissueta |
| Gen. | dissueti | dissuetorum |
| Dat. | dissueto | — |
| Acc. | dissuetum | dissueta |
| Voc. | dissuetum | dissueta |
| Abl. | dissueto | — |
Supines
accusative: dissuetum; ablative: dissuetu
Examples
Loading examples…
