Logo
dissimulo, dissimulare, dissimulavi, dissimulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
= conceal, dissemble, disguise, hide; ignore;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dissimulodissimulamus
2dissimulasdissimulatis
3dissimulatdissimulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdissimulare
activeperfectdissimulavisse
passivepresentdissimulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dissimula
dissimulate
future
PersonSingularPlural
2
dissimulato
dissimulatote
3
dissimulato
dissimulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dissimulare
dissimulamini
future
PersonSingularPlural
2
dissimulator
3
dissimulator
dissimulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dissimulatus
dissimulati
Gen.
dissimulati
dissimulatorum
Dat.
dissimulato
Acc.
dissimulatum
dissimulatos
Voc.
dissimulate
dissimulati
Abl.
dissimulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dissimulata
dissimulatae
Gen.
dissimulatae
dissimulatarum
Dat.
dissimulatae
Acc.
dissimulatam
dissimulatas
Voc.
dissimulata
dissimulatae
Abl.
dissimulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dissimulatum
dissimulata
Gen.
dissimulati
dissimulatorum
Dat.
dissimulato
Acc.
dissimulatum
dissimulata
Voc.
dissimulatum
dissimulata
Abl.
dissimulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dissimulandus
Gen.
dissimulandi
Dat.
dissimulando
Acc.
dissimulandum
Voc.
dissimulande
Abl.
dissimulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dissimulanda
Gen.
dissimulandae
Dat.
dissimulandae
Acc.
dissimulandam
Voc.
dissimulanda
Abl.
dissimulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dissimulandum
Gen.
dissimulandi
Dat.
dissimulando
Acc.
dissimulandum
Voc.
dissimulandum
Abl.
dissimulando

Supines

accusative: dissimulatum; ablative: dissimulatu

Examples

Loading examples…