dissilo, dissilare, dissilavi, dissilatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
= be torn apart;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dissilo | dissilamus |
| 2 | dissilas | dissilatis |
| 3 | dissilat | dissilant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dissilare |
| active | perfect | dissilavisse |
| passive | present | dissilari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissila | dissilate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissilato | dissilatote |
| 3 | dissilato | dissilanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissilare | dissilamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissilator | — |
| 3 | dissilator | dissilantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilatus | dissilati |
| Gen. | dissilati | dissilatorum |
| Dat. | dissilato | — |
| Acc. | dissilatum | dissilatos |
| Voc. | dissilate | dissilati |
| Abl. | dissilato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilata | dissilatae |
| Gen. | dissilatae | dissilatarum |
| Dat. | dissilatae | — |
| Acc. | dissilatam | dissilatas |
| Voc. | dissilata | dissilatae |
| Abl. | dissilata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilatum | dissilata |
| Gen. | dissilati | dissilatorum |
| Dat. | dissilato | — |
| Acc. | dissilatum | dissilata |
| Voc. | dissilatum | dissilata |
| Abl. | dissilato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilandus | — |
| Gen. | dissilandi | — |
| Dat. | dissilando | — |
| Acc. | dissilandum | — |
| Voc. | dissilande | — |
| Abl. | dissilando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilanda | — |
| Gen. | dissilandae | — |
| Dat. | dissilandae | — |
| Acc. | dissilandam | — |
| Voc. | dissilanda | — |
| Abl. | dissilanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissilandum | — |
| Gen. | dissilandi | — |
| Dat. | dissilando | — |
| Acc. | dissilandum | — |
| Voc. | dissilandum | — |
| Abl. | dissilando | — |
Supines
accusative: dissilatum; ablative: dissilatu
Examples
Loading examples…
