Logo
dissigno, dissignare, dissignavi, dissignatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= mark; point/mark/trace out, outline/describe; indicate/designate/denote;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dissignodissignamus
2dissignasdissignatis
3dissignatdissignant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdissignare
activeperfectdissignavisse
passivepresentdissignari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dissigna
dissignate
future
PersonSingularPlural
2
dissignato
dissignatote
3
dissignato
dissignanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dissignare
dissignamini
future
PersonSingularPlural
2
dissignator
3
dissignator
dissignantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dissignatus
dissignati
Gen.
dissignati
dissignatorum
Dat.
dissignato
Acc.
dissignatum
dissignatos
Voc.
dissignate
dissignati
Abl.
dissignato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dissignata
dissignatae
Gen.
dissignatae
dissignatarum
Dat.
dissignatae
Acc.
dissignatam
dissignatas
Voc.
dissignata
dissignatae
Abl.
dissignata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dissignatum
dissignata
Gen.
dissignati
dissignatorum
Dat.
dissignato
Acc.
dissignatum
dissignata
Voc.
dissignatum
dissignata
Abl.
dissignato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dissignandus
Gen.
dissignandi
Dat.
dissignando
Acc.
dissignandum
Voc.
dissignande
Abl.
dissignando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dissignanda
Gen.
dissignandae
Dat.
dissignandae
Acc.
dissignandam
Voc.
dissignanda
Abl.
dissignanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dissignandum
Gen.
dissignandi
Dat.
dissignando
Acc.
dissignandum
Voc.
dissignandum
Abl.
dissignando

Supines

accusative: dissignatum; ablative: dissignatu

Examples

Loading examples…