dissico, dissicare, dissicavi, dissicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cut apart; cut in pieces; dismember, dissect;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dissico | dissicamus |
| 2 | dissicas | dissicatis |
| 3 | dissicat | dissicant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dissicare |
| active | perfect | dissicavisse |
| passive | present | dissicari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissica | dissicate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicato | dissicatote |
| 3 | dissicato | dissicanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicare | dissicamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicator | — |
| 3 | dissicator | dissicantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicatus | dissicati |
| Gen. | dissicati | dissicatorum |
| Dat. | dissicato | — |
| Acc. | dissicatum | dissicatos |
| Voc. | dissicate | dissicati |
| Abl. | dissicato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicata | dissicatae |
| Gen. | dissicatae | dissicatarum |
| Dat. | dissicatae | — |
| Acc. | dissicatam | dissicatas |
| Voc. | dissicata | dissicatae |
| Abl. | dissicata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicatum | dissicata |
| Gen. | dissicati | dissicatorum |
| Dat. | dissicato | — |
| Acc. | dissicatum | dissicata |
| Voc. | dissicatum | dissicata |
| Abl. | dissicato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicandus | — |
| Gen. | dissicandi | — |
| Dat. | dissicando | — |
| Acc. | dissicandum | — |
| Voc. | dissicande | — |
| Abl. | dissicando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicanda | — |
| Gen. | dissicandae | — |
| Dat. | dissicandae | — |
| Acc. | dissicandam | — |
| Voc. | dissicanda | — |
| Abl. | dissicanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissicandum | — |
| Gen. | dissicandi | — |
| Dat. | dissicando | — |
| Acc. | dissicandum | — |
| Voc. | dissicandum | — |
| Abl. | dissicando | — |
Supines
accusative: dissicatum; ablative: dissicatu
Examples
Loading examples…
