dissicio, dissicere, dissjeci, dissjectus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= |ruin; destroy; rout; disperse; squander; frustrate; dispel, end;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dissicio | dissicimus |
| 2 | dissicis | dissicitis |
| 3 | dissicit | dissiciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dissicere |
| active | perfect | dissjecisse |
| passive | present | dissici |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissice, dissic | dissicite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicito | dissicitote |
| 3 | dissicito | dissicunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicere | dissicimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dissicitor | — |
| 3 | dissicitor | dissicuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissjectus | dissjecti |
| Gen. | dissjecti | dissjectorum |
| Dat. | dissjecto | — |
| Acc. | dissjectum | dissjectos |
| Voc. | dissjecte | dissjecti |
| Abl. | dissjecto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissjecta | dissjectae |
| Gen. | dissjectae | dissjectarum |
| Dat. | dissjectae | — |
| Acc. | dissjectam | dissjectas |
| Voc. | dissjecta | dissjectae |
| Abl. | dissjecta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dissjectum | dissjecta |
| Gen. | dissjecti | dissjectorum |
| Dat. | dissjecto | — |
| Acc. | dissjectum | dissjecta |
| Voc. | dissjectum | dissjecta |
| Abl. | dissjecto | — |
Supines
accusative: dissjectum; ablative: dissjectu
Examples
Loading examples…
