Logo
dissicio, dissicere, dissjeci, dissjectus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= break up; scatter; drive apart; separate into two halves, halve, divide;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dissiciodissicimus
2dissicisdissicitis
3dissicitdissiciunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdissicere
activeperfectdissjecisse
passivepresentdissici

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dissice, dissic
dissicite
future
PersonSingularPlural
2
dissicito
dissicitote
3
dissicito
dissicunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dissicere
dissicimini
future
PersonSingularPlural
2
dissicitor
3
dissicitor
dissicuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dissjectus
dissjecti
Gen.
dissjecti
dissjectorum
Dat.
dissjecto
Acc.
dissjectum
dissjectos
Voc.
dissjecte
dissjecti
Abl.
dissjecto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dissjecta
dissjectae
Gen.
dissjectae
dissjectarum
Dat.
dissjectae
Acc.
dissjectam
dissjectas
Voc.
dissjecta
dissjectae
Abl.
dissjecta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dissjectum
dissjecta
Gen.
dissjecti
dissjectorum
Dat.
dissjecto
Acc.
dissjectum
dissjecta
Voc.
dissjectum
dissjecta
Abl.
dissjecto

Supines

accusative: dissjectum; ablative: dissjectu

Examples

Loading examples…