Logo
disseco, dissecare, dissecavi, dissecatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cut apart; cut in pieces; dismember, dissect;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dissecodissecamus
2dissecasdissecatis
3dissecatdissecant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdissecare
activeperfectdissecavisse
passivepresentdissecari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
disseca
dissecate
future
PersonSingularPlural
2
dissecato
dissecatote
3
dissecato
dissecanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dissecare
dissecamini
future
PersonSingularPlural
2
dissecator
3
dissecator
dissecantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dissecatus
dissecati
Gen.
dissecati
dissecatorum
Dat.
dissecato
Acc.
dissecatum
dissecatos
Voc.
dissecate
dissecati
Abl.
dissecato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dissecata
dissecatae
Gen.
dissecatae
dissecatarum
Dat.
dissecatae
Acc.
dissecatam
dissecatas
Voc.
dissecata
dissecatae
Abl.
dissecata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dissecatum
dissecata
Gen.
dissecati
dissecatorum
Dat.
dissecato
Acc.
dissecatum
dissecata
Voc.
dissecatum
dissecata
Abl.
dissecato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dissecandus
Gen.
dissecandi
Dat.
dissecando
Acc.
dissecandum
Voc.
dissecande
Abl.
dissecando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dissecanda
Gen.
dissecandae
Dat.
dissecandae
Acc.
dissecandam
Voc.
dissecanda
Abl.
dissecanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dissecandum
Gen.
dissecandi
Dat.
dissecando
Acc.
dissecandum
Voc.
dissecandum
Abl.
dissecando

Supines

accusative: dissecatum; ablative: dissecatu

Examples

Loading examples…