dispertior, dispertiri, dispertitus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Deponent
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= divide (up); distribute; assign; separate into lots/groups;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dispertior | dispertimur |
| 2 | dispertiris | dispertimini |
| 3 | dispertitur | dispertiuntur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | dispertiri |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dispertire | dispertimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dispertitor | — |
| 3 | dispertitor | dispertiuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dispertitus | dispertiti |
| Gen. | dispertiti | dispertitorum |
| Dat. | dispertito | — |
| Acc. | dispertitum | dispertitos |
| Voc. | dispertite | dispertiti |
| Abl. | dispertito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dispertita | dispertitae |
| Gen. | dispertitae | dispertitarum |
| Dat. | dispertitae | — |
| Acc. | dispertitam | dispertitas |
| Voc. | dispertita | dispertitae |
| Abl. | dispertita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dispertitum | dispertita |
| Gen. | dispertiti | dispertitorum |
| Dat. | dispertito | — |
| Acc. | dispertitum | dispertita |
| Voc. | dispertitum | dispertita |
| Abl. | dispertito | — |
Supines
accusative: dispertitum; ablative: dispertitu
Examples
Loading examples…
