Logo
disjungo, disjungere, disjunxi, disjunctus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= unyoke; disunite, sever, divide, separate, part, estrange; put asunder (Ecc);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1disjungodisjungimus
2disjungisdisjungitis
3disjungitdisjungunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdisjungere
activeperfectdisjunxisse
passivepresentdisjungi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
disjunge
disjungite
future
PersonSingularPlural
2
disjungito
disjungitote
3
disjungito
disjungunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
disjungere
disjungimini
future
PersonSingularPlural
2
disjungitor
3
disjungitor
disjunguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
disjunctus
disjuncti
Gen.
disjuncti
disjunctorum
Dat.
disjuncto
Acc.
disjunctum
disjunctos
Voc.
disjuncte
disjuncti
Abl.
disjuncto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
disjuncta
disjunctae
Gen.
disjunctae
disjunctarum
Dat.
disjunctae
Acc.
disjunctam
disjunctas
Voc.
disjuncta
disjunctae
Abl.
disjuncta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
disjunctum
disjuncta
Gen.
disjuncti
disjunctorum
Dat.
disjuncto
Acc.
disjunctum
disjuncta
Voc.
disjunctum
disjuncta
Abl.
disjuncto

Supines

accusative: disjunctum; ablative: disjunctu

Examples

Loading examples…