Logo
discaveo, discavere, discavi, discautus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Early
= beware of; be on one's guard against; keep away from;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1discaveodiscavemus
2discavesdiscavetis
3discavetdiscavent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdiscavere
activeperfectdiscavisse
passivepresentdiscaveri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
discave
discavete
future
PersonSingularPlural
2
discaveto
discavetote
3
discaveto
discavento

passive

present
PersonSingularPlural
2
discavere
discavemini
future
PersonSingularPlural
2
discavetor
3
discavetor
discaventor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
discautus
discauti
Gen.
discauti
discautorum
Dat.
discauto
Acc.
discautum
discautos
Voc.
discaute
discauti
Abl.
discauto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
discauta
discautae
Gen.
discautae
discautarum
Dat.
discautae
Acc.
discautam
discautas
Voc.
discauta
discautae
Abl.
discauta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
discautum
discauta
Gen.
discauti
discautorum
Dat.
discauto
Acc.
discautum
discauta
Voc.
discautum
discauta
Abl.
discauto

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
discavendus
Gen.
discavendi
Dat.
discavendo
Acc.
discavendum
Voc.
discavende
Abl.
discavendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
discavenda
Gen.
discavendae
Dat.
discavendae
Acc.
discavendam
Voc.
discavenda
Abl.
discavenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
discavendum
Gen.
discavendi
Dat.
discavendo
Acc.
discavendum
Voc.
discavendum
Abl.
discavendo

Supines

accusative: discautum; ablative: discautu

Examples

Loading examples…