disamo, disamare, disamavi, disamatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= love dearly;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | disamo | disamamus |
| 2 | disamas | disamatis |
| 3 | disamat | disamant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | disamare |
| active | perfect | disamavisse |
| passive | present | disamari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disama | disamate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disamato | disamatote |
| 3 | disamato | disamanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disamare | disamamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disamator | — |
| 3 | disamator | disamantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamatus | disamati |
| Gen. | disamati | disamatorum |
| Dat. | disamato | — |
| Acc. | disamatum | disamatos |
| Voc. | disamate | disamati |
| Abl. | disamato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamata | disamatae |
| Gen. | disamatae | disamatarum |
| Dat. | disamatae | — |
| Acc. | disamatam | disamatas |
| Voc. | disamata | disamatae |
| Abl. | disamata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamatum | disamata |
| Gen. | disamati | disamatorum |
| Dat. | disamato | — |
| Acc. | disamatum | disamata |
| Voc. | disamatum | disamata |
| Abl. | disamato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamandus | — |
| Gen. | disamandi | — |
| Dat. | disamando | — |
| Acc. | disamandum | — |
| Voc. | disamande | — |
| Abl. | disamando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamanda | — |
| Gen. | disamandae | — |
| Dat. | disamandae | — |
| Acc. | disamandam | — |
| Voc. | disamanda | — |
| Abl. | disamanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disamandum | — |
| Gen. | disamandi | — |
| Dat. | disamando | — |
| Acc. | disamandum | — |
| Voc. | disamandum | — |
| Abl. | disamando | — |
Supines
accusative: disamatum; ablative: disamatu
Examples
Loading examples…
