Logo
dirimo, dirimere, diremi, diremptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= ||cause to diverge;; draw a line/boundary; settle, impose decision on (dispute);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dirimodirimimus
2dirimisdirimitis
3dirimitdirimunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdirimere
activeperfectdiremisse
passivepresentdirimi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dirime
dirimite
future
PersonSingularPlural
2
dirimito
dirimitote
3
dirimito
dirimunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dirimere
dirimimini
future
PersonSingularPlural
2
dirimitor
3
dirimitor
dirimuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
diremptus
dirempti
Gen.
dirempti
diremptorum
Dat.
dirempto
Acc.
diremptum
diremptos
Voc.
dirempte
dirempti
Abl.
dirempto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dirempta
diremptae
Gen.
diremptae
diremptarum
Dat.
diremptae
Acc.
diremptam
diremptas
Voc.
dirempta
diremptae
Abl.
dirempta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
diremptum
dirempta
Gen.
dirempti
diremptorum
Dat.
dirempto
Acc.
diremptum
dirempta
Voc.
diremptum
dirempta
Abl.
dirempto

Supines

accusative: diremptum; ablative: diremptu

Examples

Loading examples…