dimminuo, dimminuere, dimminui, dimminutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= shatter; break; dash to pieces (L+S); violate/outrage; lessen/diminish (Ecc);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dimminuo | dimminuimus |
| 2 | dimminuis | dimminuitis |
| 3 | dimminuit | dimminuunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dimminuere |
| active | perfect | dimminuisse |
| passive | present | dimminui |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimminue | dimminuite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimminuito | dimminuitote |
| 3 | dimminuito | dimminuunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimminuere | dimminuimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimminuitor | — |
| 3 | dimminuitor | dimminuuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimminutus | dimminuti |
| Gen. | dimminuti | dimminutorum |
| Dat. | dimminuto | — |
| Acc. | dimminutum | dimminutos |
| Voc. | dimminute | dimminuti |
| Abl. | dimminuto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimminuta | dimminutae |
| Gen. | dimminutae | dimminutarum |
| Dat. | dimminutae | — |
| Acc. | dimminutam | dimminutas |
| Voc. | dimminuta | dimminutae |
| Abl. | dimminuta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimminutum | dimminuta |
| Gen. | dimminuti | dimminutorum |
| Dat. | dimminuto | — |
| Acc. | dimminutum | dimminuta |
| Voc. | dimminutum | dimminuta |
| Abl. | dimminuto | — |
Supines
accusative: dimminutum; ablative: dimminutu
Examples
Loading examples…
