digrunnio, digrunnire, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Intransitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
= grunt hard; give a performance of grunting;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | digrunnio | digrunnimus |
| 2 | digrunnis | digrunnitis |
| 3 | digrunnit | digrunniunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | digrunnire |
| passive | present | digrunniri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | digrunni | digrunnite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | digrunnito | digrunnitote |
| 3 | digrunnito | digrunniunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | digrunnire | digrunnimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | digrunnitor | — |
| 3 | digrunnitor | digrunniuntor |
Participles
Present Active Participle
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | — | digrunnientia |
| Acc. | digrunniens | digrunnientia |
| Voc. | — | digrunnientia |
Examples
Loading examples…
