Logo
dignoro, dignorare, dignoravi, dignoratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= distinguish; know apart, make distinction, separate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dignorodignoramus
2dignorasdignoratis
3dignoratdignorant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdignorare
activeperfectdignoravisse
passivepresentdignorari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dignora
dignorate
future
PersonSingularPlural
2
dignorato
dignoratote
3
dignorato
dignoranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dignorare
dignoramini
future
PersonSingularPlural
2
dignorator
3
dignorator
dignorantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dignoratus
dignorati
Gen.
dignorati
dignoratorum
Dat.
dignorato
Acc.
dignoratum
dignoratos
Voc.
dignorate
dignorati
Abl.
dignorato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dignorata
dignoratae
Gen.
dignoratae
dignoratarum
Dat.
dignoratae
Acc.
dignoratam
dignoratas
Voc.
dignorata
dignoratae
Abl.
dignorata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dignoratum
dignorata
Gen.
dignorati
dignoratorum
Dat.
dignorato
Acc.
dignoratum
dignorata
Voc.
dignoratum
dignorata
Abl.
dignorato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dignorandus
Gen.
dignorandi
Dat.
dignorando
Acc.
dignorandum
Voc.
dignorande
Abl.
dignorando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dignoranda
Gen.
dignorandae
Dat.
dignorandae
Acc.
dignorandam
Voc.
dignoranda
Abl.
dignoranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dignorandum
Gen.
dignorandi
Dat.
dignorando
Acc.
dignorandum
Voc.
dignorandum
Abl.
dignorando

Supines

accusative: dignoratum; ablative: dignoratu

Examples

Loading examples…