Logo
digno, dignare, dignavi, dignatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= deem/consider/think worthy/becoming/deserving/fit (to); deign, condescend;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dignodignamus
2dignasdignatis
3dignatdignant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdignare
activeperfectdignavisse
passivepresentdignari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
digna
dignate
future
PersonSingularPlural
2
dignato
dignatote
3
dignato
dignanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dignare
dignamini
future
PersonSingularPlural
2
dignator
3
dignator
dignantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dignatus
dignati
Gen.
dignati
dignatorum
Dat.
dignato
Acc.
dignatum
dignatos
Voc.
dignate
dignati
Abl.
dignato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dignata
dignatae
Gen.
dignatae
dignatarum
Dat.
dignatae
Acc.
dignatam
dignatas
Voc.
dignata
dignatae
Abl.
dignata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dignatum
dignata
Gen.
dignati
dignatorum
Dat.
dignato
Acc.
dignatum
dignata
Voc.
dignatum
dignata
Abl.
dignato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dignandus
Gen.
dignandi
Dat.
dignando
Acc.
dignandum
Voc.
dignande
Abl.
dignando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dignanda
Gen.
dignandae
Dat.
dignandae
Acc.
dignandam
Voc.
dignanda
Abl.
dignanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dignandum
Gen.
dignandi
Dat.
dignando
Acc.
dignandum
Voc.
dignandum
Abl.
dignando

Supines

accusative: dignatum; ablative: dignatu

Examples

Loading examples…