diffutuo, diffutuere, diffutui, diffututus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= indulge in promiscuous sexual intercourse with (woman); copulate freely (rude);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | diffutuo | diffutuimus |
| 2 | diffutuis | diffutuitis |
| 3 | diffutuit | diffutuunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | diffutuere |
| active | perfect | diffutuisse |
| passive | present | diffutui |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffutue | diffutuite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffutuito | diffutuitote |
| 3 | diffutuito | diffutuunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffutuere | diffutuimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffutuitor | — |
| 3 | diffutuitor | diffutuuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffututus | diffututi |
| Gen. | diffututi | diffututorum |
| Dat. | diffututo | — |
| Acc. | diffututum | diffututos |
| Voc. | diffutute | diffututi |
| Abl. | diffututo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffututa | diffututae |
| Gen. | diffututae | diffututarum |
| Dat. | diffututae | — |
| Acc. | diffututam | diffututas |
| Voc. | diffututa | diffututae |
| Abl. | diffututa | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffututum | diffututa |
| Gen. | diffututi | diffututorum |
| Dat. | diffututo | — |
| Acc. | diffututum | diffututa |
| Voc. | diffututum | diffututa |
| Abl. | diffututo | — |
Supines
accusative: diffututum; ablative: diffututu
Examples
Loading examples…
