diffinio, diffinire, diffinivi, diffinitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Age:
- Medieval
= define/bound/fix/limit/mark; restrict/confine; assign, ordain; lay down (rule);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | diffinio | diffinimus |
| 2 | diffinis | diffinitis |
| 3 | diffinit | diffiniunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | diffinire |
| active | perfect | diffinivisse |
| passive | present | diffiniri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffini | diffinite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffinito | diffinitote |
| 3 | diffinito | diffiniunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffinire | diffinimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffinitor | — |
| 3 | diffinitor | diffiniuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffinitus | diffiniti |
| Gen. | diffiniti | diffinitorum |
| Dat. | diffinito | — |
| Acc. | diffinitum | diffinitos |
| Voc. | diffinite | diffiniti |
| Abl. | diffinito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffinita | diffinitae |
| Gen. | diffinitae | diffinitarum |
| Dat. | diffinitae | — |
| Acc. | diffinitam | diffinitas |
| Voc. | diffinita | diffinitae |
| Abl. | diffinita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffinitum | diffinita |
| Gen. | diffiniti | diffinitorum |
| Dat. | diffinito | — |
| Acc. | diffinitum | diffinita |
| Voc. | diffinitum | diffinita |
| Abl. | diffinito | — |
Supines
accusative: diffinitum; ablative: diffinitu
Examples
Loading examples…
