diffibulo, diffibulare, diffibulavi, diffibulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= unfasten; unbuckle (L+S); unclasp;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | diffibulo | diffibulamus |
| 2 | diffibulas | diffibulatis |
| 3 | diffibulat | diffibulant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | diffibulare |
| active | perfect | diffibulavisse |
| passive | present | diffibulari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffibula | diffibulate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffibulato | diffibulatote |
| 3 | diffibulato | diffibulanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffibulare | diffibulamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | diffibulator | — |
| 3 | diffibulator | diffibulantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulatus | diffibulati |
| Gen. | diffibulati | diffibulatorum |
| Dat. | diffibulato | — |
| Acc. | diffibulatum | diffibulatos |
| Voc. | diffibulate | diffibulati |
| Abl. | diffibulato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulata | diffibulatae |
| Gen. | diffibulatae | diffibulatarum |
| Dat. | diffibulatae | — |
| Acc. | diffibulatam | diffibulatas |
| Voc. | diffibulata | diffibulatae |
| Abl. | diffibulata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulatum | diffibulata |
| Gen. | diffibulati | diffibulatorum |
| Dat. | diffibulato | — |
| Acc. | diffibulatum | diffibulata |
| Voc. | diffibulatum | diffibulata |
| Abl. | diffibulato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulandus | — |
| Gen. | diffibulandi | — |
| Dat. | diffibulando | — |
| Acc. | diffibulandum | — |
| Voc. | diffibulande | — |
| Abl. | diffibulando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulanda | — |
| Gen. | diffibulandae | — |
| Dat. | diffibulandae | — |
| Acc. | diffibulandam | — |
| Voc. | diffibulanda | — |
| Abl. | diffibulanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | diffibulandum | — |
| Gen. | diffibulandi | — |
| Dat. | diffibulando | — |
| Acc. | diffibulandum | — |
| Voc. | diffibulandum | — |
| Abl. | diffibulando | — |
Supines
accusative: diffibulatum; ablative: diffibulatu
Examples
Loading examples…
