detriumpho, detriumphare, detriumphavi, detriumphatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
- Field:
- Military
= conquer; triumph over;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | detriumpho | detriumphamus |
| 2 | detriumphas | detriumphatis |
| 3 | detriumphat | detriumphant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | detriumphare |
| active | perfect | detriumphavisse |
| passive | present | detriumphari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | detriumpha | detriumphate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | detriumphato | detriumphatote |
| 3 | detriumphato | detriumphanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | detriumphare | detriumphamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | detriumphator | — |
| 3 | detriumphator | detriumphantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphatus | detriumphati |
| Gen. | detriumphati | detriumphatorum |
| Dat. | detriumphato | — |
| Acc. | detriumphatum | detriumphatos |
| Voc. | detriumphate | detriumphati |
| Abl. | detriumphato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphata | detriumphatae |
| Gen. | detriumphatae | detriumphatarum |
| Dat. | detriumphatae | — |
| Acc. | detriumphatam | detriumphatas |
| Voc. | detriumphata | detriumphatae |
| Abl. | detriumphata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphatum | detriumphata |
| Gen. | detriumphati | detriumphatorum |
| Dat. | detriumphato | — |
| Acc. | detriumphatum | detriumphata |
| Voc. | detriumphatum | detriumphata |
| Abl. | detriumphato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphandus | — |
| Gen. | detriumphandi | — |
| Dat. | detriumphando | — |
| Acc. | detriumphandum | — |
| Voc. | detriumphande | — |
| Abl. | detriumphando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphanda | — |
| Gen. | detriumphandae | — |
| Dat. | detriumphandae | — |
| Acc. | detriumphandam | — |
| Voc. | detriumphanda | — |
| Abl. | detriumphanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | detriumphandum | — |
| Gen. | detriumphandi | — |
| Dat. | detriumphando | — |
| Acc. | detriumphandum | — |
| Voc. | detriumphandum | — |
| Abl. | detriumphando | — |
Supines
accusative: detriumphatum; ablative: detriumphatu
Examples
Loading examples…
