Logo
depugno, depugnare, depugnavi, depugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Field:
Military
= fight hard/it out, do battle; fight against and kill (in arena); stop fighting;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1depugnodepugnamus
2depugnasdepugnatis
3depugnatdepugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdepugnare
activeperfectdepugnavisse
passivepresentdepugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
depugna
depugnate
future
PersonSingularPlural
2
depugnato
depugnatote
3
depugnato
depugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
depugnare
depugnamini
future
PersonSingularPlural
2
depugnator
3
depugnator
depugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
depugnatus
depugnati
Gen.
depugnati
depugnatorum
Dat.
depugnato
Acc.
depugnatum
depugnatos
Voc.
depugnate
depugnati
Abl.
depugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
depugnata
depugnatae
Gen.
depugnatae
depugnatarum
Dat.
depugnatae
Acc.
depugnatam
depugnatas
Voc.
depugnata
depugnatae
Abl.
depugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
depugnatum
depugnata
Gen.
depugnati
depugnatorum
Dat.
depugnato
Acc.
depugnatum
depugnata
Voc.
depugnatum
depugnata
Abl.
depugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
depugnandus
Gen.
depugnandi
Dat.
depugnando
Acc.
depugnandum
Voc.
depugnande
Abl.
depugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
depugnanda
Gen.
depugnandae
Dat.
depugnandae
Acc.
depugnandam
Voc.
depugnanda
Abl.
depugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
depugnandum
Gen.
depugnandi
Dat.
depugnando
Acc.
depugnandum
Voc.
depugnandum
Abl.
depugnando

Supines

accusative: depugnatum; ablative: depugnatu

Examples

Loading examples…