Logo
denormo, denormare, denormavi, denormatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= put out of shape; make crooked/irregular; disfigure (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1denormodenormamus
2denormasdenormatis
3denormatdenormant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdenormare
activeperfectdenormavisse
passivepresentdenormari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
denorma
denormate
future
PersonSingularPlural
2
denormato
denormatote
3
denormato
denormanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
denormare
denormamini
future
PersonSingularPlural
2
denormator
3
denormator
denormantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
denormatus
denormati
Gen.
denormati
denormatorum
Dat.
denormato
Acc.
denormatum
denormatos
Voc.
denormate
denormati
Abl.
denormato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
denormata
denormatae
Gen.
denormatae
denormatarum
Dat.
denormatae
Acc.
denormatam
denormatas
Voc.
denormata
denormatae
Abl.
denormata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
denormatum
denormata
Gen.
denormati
denormatorum
Dat.
denormato
Acc.
denormatum
denormata
Voc.
denormatum
denormata
Abl.
denormato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
denormandus
Gen.
denormandi
Dat.
denormando
Acc.
denormandum
Voc.
denormande
Abl.
denormando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
denormanda
Gen.
denormandae
Dat.
denormandae
Acc.
denormandam
Voc.
denormanda
Abl.
denormanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
denormandum
Gen.
denormandi
Dat.
denormando
Acc.
denormandum
Voc.
denormandum
Abl.
denormando

Supines

accusative: denormatum; ablative: denormatu

Examples

Loading examples…