Logo
defrusto, defrustare, defrustavi, defrustatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= divide into pieces, dismember;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1defrustodefrustamus
2defrustasdefrustatis
3defrustatdefrustant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdefrustare
activeperfectdefrustavisse
passivepresentdefrustari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
defrusta
defrustate
future
PersonSingularPlural
2
defrustato
defrustatote
3
defrustato
defrustanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
defrustare
defrustamini
future
PersonSingularPlural
2
defrustator
3
defrustator
defrustantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
defrustatus
defrustati
Gen.
defrustati
defrustatorum
Dat.
defrustato
Acc.
defrustatum
defrustatos
Voc.
defrustate
defrustati
Abl.
defrustato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
defrustata
defrustatae
Gen.
defrustatae
defrustatarum
Dat.
defrustatae
Acc.
defrustatam
defrustatas
Voc.
defrustata
defrustatae
Abl.
defrustata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
defrustatum
defrustata
Gen.
defrustati
defrustatorum
Dat.
defrustato
Acc.
defrustatum
defrustata
Voc.
defrustatum
defrustata
Abl.
defrustato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
defrustandus
Gen.
defrustandi
Dat.
defrustando
Acc.
defrustandum
Voc.
defrustande
Abl.
defrustando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
defrustanda
Gen.
defrustandae
Dat.
defrustandae
Acc.
defrustandam
Voc.
defrustanda
Abl.
defrustanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
defrustandum
Gen.
defrustandi
Dat.
defrustando
Acc.
defrustandum
Voc.
defrustandum
Abl.
defrustando

Supines

accusative: defrustatum; ablative: defrustatu

Examples

Loading examples…