Logo
defraudo, defraudare, defraudavi, defraudatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cheat, defraud, deceive; rob (of); [w/se => deny oneself, self-sacrifice];

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1defraudodefraudamus
2defraudasdefraudatis
3defraudatdefraudant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdefraudare
activeperfectdefraudavisse
passivepresentdefraudari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
defrauda
defraudate
future
PersonSingularPlural
2
defraudato
defraudatote
3
defraudato
defraudanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
defraudare
defraudamini
future
PersonSingularPlural
2
defraudator
3
defraudator
defraudantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
defraudatus
defraudati
Gen.
defraudati
defraudatorum
Dat.
defraudato
Acc.
defraudatum
defraudatos
Voc.
defraudate
defraudati
Abl.
defraudato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
defraudata
defraudatae
Gen.
defraudatae
defraudatarum
Dat.
defraudatae
Acc.
defraudatam
defraudatas
Voc.
defraudata
defraudatae
Abl.
defraudata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
defraudatum
defraudata
Gen.
defraudati
defraudatorum
Dat.
defraudato
Acc.
defraudatum
defraudata
Voc.
defraudatum
defraudata
Abl.
defraudato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
defraudandus
Gen.
defraudandi
Dat.
defraudando
Acc.
defraudandum
Voc.
defraudande
Abl.
defraudando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
defraudanda
Gen.
defraudandae
Dat.
defraudandae
Acc.
defraudandam
Voc.
defraudanda
Abl.
defraudanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
defraudandum
Gen.
defraudandi
Dat.
defraudando
Acc.
defraudandum
Voc.
defraudandum
Abl.
defraudando

Supines

accusative: defraudatum; ablative: defraudatu

Examples

Loading examples…