Logo
decerto, decertare, decertavi, decertatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fight (issue out/to the finish); contend/dispute/argue; struggle/compete over;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1decertodecertamus
2decertasdecertatis
3decertatdecertant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdecertare
activeperfectdecertavisse
passivepresentdecertari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
decerta
decertate
future
PersonSingularPlural
2
decertato
decertatote
3
decertato
decertanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
decertare
decertamini
future
PersonSingularPlural
2
decertator
3
decertator
decertantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
decertatus
decertati
Gen.
decertati
decertatorum
Dat.
decertato
Acc.
decertatum
decertatos
Voc.
decertate
decertati
Abl.
decertato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
decertata
decertatae
Gen.
decertatae
decertatarum
Dat.
decertatae
Acc.
decertatam
decertatas
Voc.
decertata
decertatae
Abl.
decertata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
decertatum
decertata
Gen.
decertati
decertatorum
Dat.
decertato
Acc.
decertatum
decertata
Voc.
decertatum
decertata
Abl.
decertato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
decertandus
Gen.
decertandi
Dat.
decertando
Acc.
decertandum
Voc.
decertande
Abl.
decertando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
decertanda
Gen.
decertandae
Dat.
decertandae
Acc.
decertandam
Voc.
decertanda
Abl.
decertanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
decertandum
Gen.
decertandi
Dat.
decertando
Acc.
decertandum
Voc.
decertandum
Abl.
decertando

Supines

accusative: decertatum; ablative: decertatu

Examples

Loading examples…