decacumino, decacuminare, decacuminavi, decacuminatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Field:
- Agriculture
= top a tree; remove the crown of a tree by lopping;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | decacumino | decacuminamus |
| 2 | decacuminas | decacuminatis |
| 3 | decacuminat | decacuminant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | decacuminare |
| active | perfect | decacuminavisse |
| passive | present | decacuminari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | decacumina | decacuminate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | decacuminato | decacuminatote |
| 3 | decacuminato | decacuminanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | decacuminare | decacuminamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | decacuminator | — |
| 3 | decacuminator | decacuminantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminatus | decacuminati |
| Gen. | decacuminati | decacuminatorum |
| Dat. | decacuminato | — |
| Acc. | decacuminatum | decacuminatos |
| Voc. | decacuminate | decacuminati |
| Abl. | decacuminato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminata | decacuminatae |
| Gen. | decacuminatae | decacuminatarum |
| Dat. | decacuminatae | — |
| Acc. | decacuminatam | decacuminatas |
| Voc. | decacuminata | decacuminatae |
| Abl. | decacuminata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminatum | decacuminata |
| Gen. | decacuminati | decacuminatorum |
| Dat. | decacuminato | — |
| Acc. | decacuminatum | decacuminata |
| Voc. | decacuminatum | decacuminata |
| Abl. | decacuminato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminandus | — |
| Gen. | decacuminandi | — |
| Dat. | decacuminando | — |
| Acc. | decacuminandum | — |
| Voc. | decacuminande | — |
| Abl. | decacuminando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminanda | — |
| Gen. | decacuminandae | — |
| Dat. | decacuminandae | — |
| Acc. | decacuminandam | — |
| Voc. | decacuminanda | — |
| Abl. | decacuminanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | decacuminandum | — |
| Gen. | decacuminandi | — |
| Dat. | decacuminando | — |
| Acc. | decacuminandum | — |
| Voc. | decacuminandum | — |
| Abl. | decacuminando | — |
Supines
accusative: decacuminatum; ablative: decacuminatu
Examples
Loading examples…
