Logo
debacchor, debacchari, debacchatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= rage; rave; (like Bacchantes); revel wildly (L+S); rage without control;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1debacchordebacchamur
2debaccharisdebacchamini
3debacchaturdebacchantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentdebacchari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
debacchare
debacchamini
future
PersonSingularPlural
2
debacchator
3
debacchator
debacchantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
debacchatus
debacchati
Gen.
debacchati
debacchatorum
Dat.
debacchato
Acc.
debacchatum
debacchatos
Voc.
debacchate
debacchati
Abl.
debacchato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
debacchata
debacchatae
Gen.
debacchatae
debacchatarum
Dat.
debacchatae
Acc.
debacchatam
debacchatas
Voc.
debacchata
debacchatae
Abl.
debacchata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
debacchatum
debacchata
Gen.
debacchati
debacchatorum
Dat.
debacchato
Acc.
debacchatum
debacchata
Voc.
debacchatum
debacchata
Abl.
debacchato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
debacchandus
Gen.
debacchandi
Dat.
debacchando
Acc.
debacchandum
Voc.
debacchande
Abl.
debacchando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
debacchanda
Gen.
debacchandae
Dat.
debacchandae
Acc.
debacchandam
Voc.
debacchanda
Abl.
debacchanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
debacchandum
Gen.
debacchandi
Dat.
debacchando
Acc.
debacchandum
Voc.
debacchandum
Abl.
debacchando

Supines

accusative: debacchatum; ablative: debacchatu

Examples

Loading examples…