Logo
damno, damnare, damnavi, damnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= |discredit; seek/secure condemnation of; find fault; bind/oblige under a will;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1damnodamnamus
2damnasdamnatis
3damnatdamnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdamnare
activeperfectdamnavisse
passivepresentdamnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
damna
damnate
future
PersonSingularPlural
2
damnato
damnatote
3
damnato
damnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
damnare
damnamini
future
PersonSingularPlural
2
damnator
3
damnator
damnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
damnatus
damnati
Gen.
damnati
damnatorum
Dat.
damnato
Acc.
damnatum
damnatos
Voc.
damnate
damnati
Abl.
damnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
damnata
damnatae
Gen.
damnatae
damnatarum
Dat.
damnatae
Acc.
damnatam
damnatas
Voc.
damnata
damnatae
Abl.
damnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
damnatum
damnata
Gen.
damnati
damnatorum
Dat.
damnato
Acc.
damnatum
damnata
Voc.
damnatum
damnata
Abl.
damnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
damnandus
Gen.
damnandi
Dat.
damnando
Acc.
damnandum
Voc.
damnande
Abl.
damnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
damnanda
Gen.
damnandae
Dat.
damnandae
Acc.
damnandam
Voc.
damnanda
Abl.
damnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
damnandum
Gen.
damnandi
Dat.
damnando
Acc.
damnandum
Voc.
damnandum
Abl.
damnando

Supines

accusative: damnatum; ablative: damnatu

Examples

Loading examples…